xU Kiw xU áWÄ brh‹dhŸ. “vd¡F xU áÅkh eoifahf všnyhuhY« m¿a¥glnt©L«. ïJ v‹Dila ÉU¥g«. mj‰fhf eh‹ vijí« brŒnt‹. ah® v⮤jhY« mj‰F r«kâ¡f kh£nl‹. vd¡F cyf¤âš xËahf És§f nt©L«’ v‹gj‰fhf mtŸ flikfŸ fhÇa§fis ifÉ£lhŸ.
ÔikÆ‹ ft®¢áahš e‹ik¡F e‹ik k§fyh»wJ. ãuÄ¥ghd MirfŸ JhŒikahd ïja¤ij tÊ jtw¢ brŒ»wJ.
“ÔikÆ‹ ft®¢á e‹ikahdt‰iw kiw¤J ÉL»wJ. miy¡fÊ¡F« ï¢ir khr‰w kd¤ij¡ bfL¤J ÉL»wJ” (rh.Ph. 4:12) všyhUila ftd¤ijí« <®¤J ãwÇ‹ Muhjid gh¤âukhf thœtij Él gy kl§F áwªjJ, flîË‹ m‹ò ãŸisfshf ïU¥gJ.
m‹ò ãŸisfns eh« thœtJ ãwuhš m¿a¥glth? òfH¥glth? m¥goahdhš eh« brŒtJ jtW. ï›îyf¥ ngh¡»š br‹whš ek¡F Ãiythœî »il¡fhJ. É©zf thœthd ‘Ãâ’ ia ïHªJ vij nr®¤jhY« všyh« ånz.
ïªj brgkhiy khj¤âš Jha kÇahÉl« brã¥ngh«. É©zf muR thœÉ‰fhf M¤kh¡fis r«ghâ¡f, ïnaRɉfhf xËår v§fS¡fhf k‹whL« m«kh.
m‹òl‹